Çevresine duvarlar örmüştü, hiçbir duyguyu sınırlarına almıyordu.
Farkındasızlıkla beraber her yerdeydi.İyi kötü bir şeyler yaşıyordu ama ne yaşadığının farkında değildi.
Çevresine bakıyordu.İnsanlar sadece bir şeyleri başarmak için kendilerini programlamış gibiydi.Öylece bakıyordu kadın...
Samimiyetsiz insanlarla yaşadığı sonsuz karşılaşmanın sonucuydu bunlar hep.
Her şeye "olabilir" diyip geçiyor, ruhunu narkozlamaya devam ediyordu.Artık herkese karşı nötrdü kadın.
Hissettiği tek şey hissislikti...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder